Archdiocese of Mandalay blog: June 2014

Saturday, June 28, 2014

မယ္ေတာ္မာရီယား ေခၚ မယ္ေတာ္သခင္မ

ကက္သလစ္ ခရစ္ယာန္မ်ားဟာ မယ္ေတာ္မာရီယား ေခၚ မယ္ေတာ္သခင္မကို သဒၵါ ၾကည္ညိဳၾကတယ္ဆိုတာ အမ်ားသိပါပဲ။ သူတို႔ထဲက တခ်ိဳ႕ဟာ ဘြဲ႕နာမ အမ်ိဳးမ်ိဳး႐ွိတဲ့ တစ္ဦးတည္းေသာ မယ္ေတာ္ကိုပင္ တစ္ဦးတည္း မဟုတ္္သလို၊ ကြဲျပား ျခားနားသလို ထင္မွတ္ၾကတယ္။ သူတို႔ အခ်င္းခ်င္း ေအာက္ပါအတိုင္း အျငင္းပြားၾကတာကို သင္တို႔ ၾကားဘူးေကာင္း ၾကားဘူးၾကပါလိမ့္မယ္ - “ငါက လူဒယ္ၿမိဳ႕ သခင္မကို ကိုးတာ။ အဲဒီ မယ္ေတာ္က သိပ္စြမ္းတာပဲ။” “ဘယ္ဟုတ္ရမလဲ၊ ငါကေတာ့ ေညာင္ေလးပင္ မယ္ေတာ္မွ ေညာင္ေလးပင္ မယ္ေတာ္္ပဲ။ အဲဒါမွ ဆုေတာင္းျပည့္ ့မယ္ေတာ္။”

“မဟုတ္ေသးပါဘူး ကြာ။ မင္းတို႔ Fatima သခင္မကို ကိုးစား ၾကည့္ပါ။ အျခား မယ္ေတာ္ေတြႏွင့္ တျခားစီပဲ။ ဘာမဆို ေတာင္းရင္ ရတယ္။”စသျဖင့္ ေတြးေခၚတာ၊ ေျပာဆိုတာေတြ ႀကံဳဘူး ေတြ႕ဘူး ပါလိမ့္မယ္။ ဒါဟာ မရင့္က်က္ေသးေသာ ယံုၾကည္မႈ၊ နားမလည္ေသးသည့္ သဒၶါၾကည္ညိဳမႈကို ျပေနပါတယ္။ ကၽြႏု္ပ္တို႔ဟာ မယ္ေတာ္မာရီယားကို ဘယ္ဘြဲ႕နာမ၊ ဘယ္ဂုဏ္ေတာ္ျဖင့္ ကိုးစားပါေစ၊ ဒီ မယ္ေတာ္က ဒီမယ္ေတာ္တစ္ဦးတည္း ပါပဲ။ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးတည္း ျဖစ္တဲ့ မယ္ေတာ္သခင္မ အေပၚ ရင့္က်က္တဲ့ ၾကည္ညိဳမႈ႐ွိရန္ သူ႔ူရဲ႕ အေရးႀကီးပံုကို ယုတၱိ႐ွိ႐ွိ ကၽြႏု္ပ္တို႔ သေဘာေပါက္ရပါမယ္။ မယ္ေတာ့္ရဲ႕အေရးပါ အရာေရာက္ပံုကို ေကာင္းေကာင္း နားလည္ႏိုင္ရန္၊ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ခရစ္ယာန္ ယံုၾကည္ျခင္းရဲ႕ ေရေသာက္ျမစ္ျဖစ္တဲ့ သမၼာက်မ္းစာႏွင့္ ေ႐ွးထံုးအစဥ္လာ ဆီကို ျပန္သြားၾကည့္ ရပါလိမ့္မယ္။

ကၽြႏု္ပ္တို႔ ခရစ္ယာန္မ်ား အတြက္ သမၼာက်မ္းစာရဲ႕ ေသာ့ခ်က္ႏွင့္ က်မ္းစာတစ္ခုလံုးကို အဓိပၸါယ္ ႐ွိ႐ွိလည္ပတ္ေစတဲ့ အလယ္ဗဟိုဟာ ခရစ္ေတာ္ျဖစ္တယ္ဆိုတာ ဘယ္သူမွ ျငင္းဆိုမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ခရစ္ေတာ္၏ ႂကြေရာက္လာျခင္းကို ဓမၼေဟာင္း၌ ႀကိဳတင္ ဗ်ာဒိတ္ေပးထား၍ ဓမၼသစ္၌မူကား ကိုယ္ေတာ့့္္အေၾကာင္းကို အဓိကထား၍ ေရးသားထားတယ္။ ဒီလို ခရစ္ေတာ္ဟာ က်မ္းစာရဲ႕ ဗဟိုေသာ့ခ်က္ျဖစ္ေနရင္ ကိုယ္ေတာ္ႏွင့္ ပတ္သက္ စပ္လ်ဥ္းတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေသာ္၎၊ အျဖစ္အပ်က္ေသာ္၎ အေရးၾကီး ရပါလိမ့္မည္။ ခရစ္ေတာ္ အေၾကာင္းကို နားလည္ သေဘာေပါက္ရန္ႏွင့္ လက္ခံႏိုင္ရန္အတြက္ ၎တုိ႔ဟာ အေရးမႀကီးဘူးဆိုရင္ ဓမၼသစ္ထဲမွာ ထည့္ေရးထားမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ မယ္ေတာ္မာရီယားဟာ ခရစ္ေတာ္ရဲ႕ ဘ၀ သက္တာမွာ ကိုယ္ေတာ္ႏွင့္ အပတ္သက္ဆံုး ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးျဖစ္တယ္။ ဓမၼသစ္ရဲ႕ ခရစ္၀င္က်မ္း ေလးေစာင္စလံုး ဒါကို သက္ေသခံၾကတယ္။ ဒီ ခရစ္၀င္က်မ္း (ခ) ဧ၀ံေဂလိက်မ္း ေလးေစာင္စလံုး၌ မာရီယားကို ခရစ္ေတာ္ႏွင့္ မကင္းတဲ့ ပုုဂၢိဳလ္ အျဖစ္ ထုတ္ေဖာ္ ေရးသားခဲ့ၾကတယ္။ အတိုဆံုးျဖစ္တဲ့ ႐ွင္မာကုက်မ္းထဲမွာေတာင္ ေဖာ္ျပထားတယ္။ (႐ွင္မာကု ၆ း ၃ ) ဧ၀ံေဂလိက်မ္းမ်ား အားလံုး၌ သခင္ေယဇူးကို “မာရီယား၏ သား” ဟူ၍ သေကၤတ တင္ထားၾကတယ္။ (႐ွင္မႆဲ ၁၃း၅၅၊ ႐ွင္မာကု ၆း၃၊ ႐ွင္လုကာ၂း၆-၇၊ ႐ွင္ေယာဟန္ ၂း၃ တို႔မွာ ၾကည့္ပါ။) အဲေတာ့ ေယဇူးခရစ္ေတာ္ရဲ႕ မိခင္ျဖစ္ရျခင္း အတြက္ မယ္ေတာ္မာရီယားဟာ အေရးၾကီးလွတယ္လို႔ ကၽြႏု္ပ္တို႔္ ေျပာၾကမလား။ ခရစ္ေတာ္ရဲ႕ တရားနာ ပရိတ္သတ္ထဲက မိန္းမတစ္ေယာက္ ေျပာခဲ့သလို ကၽြႏု္ပ္တို႔ို႔လည္း ေျပာခ်င္ပါရဲ႕။ (႐ွင္လုကာ ၁၁း၂၇) မွာ ဖတ္ရသလို အဲဒီမိန္းမတစ္ဦးဟာ ခံစားျခင္း အျပည့္အ၀ႏွင့္ ကိုယ္ေတာ္ကို လြယ္ေသာ၀မ္းႏွင့္တို႕ေတာ္မူေသာ သားေတာ္ျမတ္သည္ မဂၤလာ႐ွိပါ၏။” ဟုေႂကြးေၾကာ္ခဲ့တယ္။ အဲဒီအခါ ခရစ္ေတာ္က ခ်က္ျခင္းပဲ “ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပါဌ္တရားေတာ္ကိုု နာ၍ က်င့္ေစာင့့္္ ေသာသူသည္ ျမတ္စြာေသာ မဂၤလာ႐ွိသည္။ ”ဟု သူ႕ကို ျမင္၍ မိန္႔ေတာ္မူလိုက္တယ္။

ခရစ္ေတာ္အတြက္ ဘုရားႏႈတ္ေတာ္ ထြက္စကားတို႔ကို နာယူ သိမ္းပိုက္ လိုက္နာျခင္းသည္ ဘုရားမယ္ေတာ္ ျဖစ္ရျခင္းထက္သာတယ္။ (႐ွင္လုကာခရစ္၀င္က်မ္း ၈း၂၁) မွာလည္း “ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပါဌ္ တရားေတာ္ကိုၾကား၍ နားေထာင္ေသာ သူတုိ႔သည္ ငါ့အမိ၊ ငါ့ညီမ်ား ျဖစ္သတည္း”ဟု မိန္႕ေတာ္မူခဲ့ေသးတယ္။ ဒီႁမြတ္ဆိုခ်က္္ေတြဟာ မာရီယားကို ႐ႈတ္ခ်တဲ့ ႁမြတ္ဆိုခ်က္ေတြလား။ လံုး၀ မဟုတ္ပါဘူး။ မယ္ေတာ္ဟာ ခရစ္ေတာ္ဆိုင္ရာ ဗ်ာဒိတ္ခ်က္တို႕ကိုို ၾကားနာ ျမည္းစမ္းျပီးသကာလ မိမိစိတ္ႏွလံုး၌ သိမ္းပိုက္၍ ေထာက္႐ႈ ဆင္ျခင္တတ္ေသာ

မိန္းမျမတ္ျဖစ္၏။ (႐ွင္လုကာ ၂း၁၉-၅၁) မာရီယားဟာ ဘုရားႏုတ္ကပါဌ္ေတာ္ကို နားဆင္႐ံုမက လက္ခံ လိုက္နာသူျဖစ္တယ္။ ဒါကို ေကာင္းကင္တမန္ေတာ္ ဂါဗီအဲလ္အား သူေျပာခဲ့တဲ့ “ကၽြႏု္ပ္သည္ ထာ၀ရဘုရား၏ ကၽြန္္မျဖစ္ပါ၏။ ကိုယ္ေတာ္၏ စကားအတိုင္း အကၽြႏု္ပ္၌ ျဖစ္ပါေစေသာ၀္။” ဟူေသာ စကားမ်ားက ေပၚလြင္ေစပါတယ္။ (လုကာ ၁ း ၃၈ ) သူ႕အစ္မ တစ္၀မ္းကြဲ ဧလိဇဘက္ေျပာတဲ့ စကားေတြကလည္း ဒါကို ေထာက္ခံေနပါတယ္။ ဧလိဇဘက္ဟာ သန္႔႐ွင္းေသာ ၀ိညာဥ္ေတာ္ႏွင့္ျပည့္လ်က္ မာရီယားအား “ယံုၾကည္ေသာ မိန္းမသည္ မဂၤလာ႐ွိ၏။ အေၾကာင္းမူကား ထိုမိန္းမအား ထာ၀ရဘုရား မိန္႔ေတာ္မူေသာ စကား ျပည့္စံုလိမ့္မည္။” ဟု ၾကီးေသာ အသံႏွင့္ ႁမြတ္ဆိုေလသည္။ (႐ွင္လုကာက်မ္း ၁း၄၁-၄၅မွာ ၾကည့္ပါ။) အဲေတာ့-မာရီယားရဲ႕ ျမငျ့္မတ္ျခင္းဟာ ဘယ္ေပၚ မူတည္ေနပါသလဲ။ ဟုတ္ပါတယ္။ သူဟာ ဘုရားမယ္ေတာ္ျဖစ္လို ႔ ၾကီးက်ယ္ ျမင့့္္ျမတ္တယ္။

သို႔ေသာ္ ခရစ္ေတာ္ ေၾကျငာထြက္ဆိုမႈအရ ဆိုရင္ သူဟာ ဘုရားႏုတ္ကပါဌ္ စကားေတာ္ကို နာခံ လိုက္နာသူ တပည့္ေတာ္မျဖစ္လို႔ ပိုမြန္ျမတ္တင့္တယ္မႈ ႐ွိတယ္။ “သူမဟာ ခရစ္ေတာ္ကို မိမိ၀မ္း၌ မလြယ္ပိုက္မီ ႏုတ္ကပါဌ္ေတာ္ကို မိမိ စိတ္ႏွလံုးထဲမွာ သိမ္းပိုက္လက္ခံခဲ့တယ္။” လို႔ (၄) ရာစုမွာ ထင္႐ွားခဲ့တဲ့ သူေတာ္ျမတ္ ဆရာေတာ္ၾသဂုတ္စတင္း ေဟာေျပာခဲ့တယ္။ မာရီယားရဲ႕ နာခံျခင္းေၾကာင့္ ႏုတ္ကပါဌ္ေတာ္တည္းဟူေသာ သားေတာ္ဘုရား ခရစ္ေတာ္ဟာ လူ႕ဇာတိပကတိအျဖစ္ကို ယူေဆာင္ေတာ္မူ၍ လူ ျဖစ္လာတယ္။ ဒါဟာ သမၼာက်မ္းစာရဲ႕ သြန္သင္ေရးသားခ်က္တင္မက အသင္းေတာ္ရဲ႕ ေ႐ွးထံုးစဥ္လာ လက္ခံခ်က္မွာလည္း ေတြ႕ရပါတယ္။ အသင္းေတာ္၏ ဖခင္ၾကီးမ်ား အခ်ိန္ကစျပီး ယခုမ်က္ေမွာက္ကာလ အထိ ကၽြႏု္ပ္တို႔ ကက္သလစ္ခရစ္ယာန္မ်ားဟာ မယ္ေတာ္သခင္မထံ သဒၶါ ၾကည္ညိဳၾကရန္ အသင္းေတာ္ရဲ႕ ႏႈိးေဆာ္ ဆံုးမမႈကို ၾကားေနၾကရပါတယ္။ မယ္ေတာ့္ကို ကိုးစားျခင္းဆိုရာ၌ သူ႕ထံ ဆုေတာင္း၍

ကူညီမႈ ေတာင္းခံျခင္းသည္ အဓိကမဟုတ္၊ သူ႕ဘ၀ ပံုစံကို အတုယူ လိုက္နာျခင္းကို အထူးသျဖင့္ ရည္ရြယ္ထားပါတယ္။ ကၽြႏု္္ပ္တို႔သိၾကတဲ့အတိုင္း၊ မာရီယားကို ခရစ္ေတာ္၏ မယ္ေတာ္အျဖစ္ပံုစံ အတုယူလို႔ မရပါ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ခရစ္ေတာ္က မိမိအတြက္ အေမဆိုလို႔ တစ္ေယာက္ထဲ လုိအပ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကၽြႏု္ပ္တို႔အားလံုးဟာ မယ္ေတာ့္ကို အတုယူူႏိုင္တာက သူ႕ရဲ႕ ဘုရားႏုတ္ကပါဌ္ေတာ္ နာယူျခင္း၊ ေထာက္႐ႈ ဆင္ျခင္ႏိုင္ရန္ ႏွလံုးသိမ္းပိုက္ထားျခင္းႏွင့္ ၎ကို လက္ေတြ႕အေကာင္အထည္ ေဖာ္ျခင္းတို႔ဘက္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ မယ္ေတာ္မာရီယားရဲ႕ တကယ့္ၾကီးျမတ္မႈဟာ ဘုရားႏုတ္ကပါဌ္ စကားေတာ္တို႕ကို နာခံ လိုက္နာမႈအေပၚ ရပ္တည္ေနတယ္။ ဒီပံုစံကို အတုယူ လိုုက္နာခြင့္ရသူ ကၽြႏု္ပ္တို႔အတြက္လည္း ဒါဟာႀကီးမားတ့ဲ ျမင့္ျမတ္မႈ မျဖစ္ေပဘူးလား။ ဒါဟာ တစ္ဦးစီကိ္ု အသင္းေတာ္က ကမ္းလွမ္းေနတဲ့ ဖိတ္ေခၚအားေပးမႈ ျဖစ္တယ္။ စမ္းၾကည့္ၾကပါစို႔လား။

ဒီလို မယ္ေတာ့္အေပၚ က်မ္းစာႏွင့္ ေ႐ွးထံုးသက္ေသတို႔လာတဲ့ အတိုင္း သဒၶါၾကည္ညိဳၾကမယ္ ဆိုရင္ ကၽြႏု္ပ္္တုိ႔ဟာ

(၁) ခရစ္ေတာ္ကို ပိုသိ ကၽြမ္းလာမယ္။

(၂) မယ္ေတာ့္ကို ပိုေလးစား လာမယ္။

(၃) ကၽြႏု္ပ္္တို႔ ခရစ္ယာန္ သက္တာဟာ ပိုခြန္အား ႐ွိလာၾကပါမယ္။

RVA ထုတ္လႊင့္ခ်က္မွ

Wednesday, June 25, 2014

၀န္ေလး၍ ပင္ပန္းေသာသူ အေပါင္းတို႔

“၀န္ေလး၍ ပင္ပန္းေသာသူ အေပါင္းတို႔ . . . . .ငါ့ထံသို႔ လာၾကေလာ့။ ငါသည္ သင္တုိ႔၏ ၀န္ထုပ္ကို . . . . . ေပါ့ပါးေစမည္။” (Mt 11 / 28)

တစ္ခါတုန္းက ႐ုရွား စာေရးဆရာႀကီး Robindranath တ႐ိုးဟာ ၿမိဳ႕ထဲဘက္ကို လမ္းေလွ်ာက္ ထြက္လာရင္း သူေတာင္းစား တစ္ေယာက္နဲ႔ ေတြ႕သတဲ့။ ထံုးစံအတိုင္း သူေတာင္းစားက ေတာင္းေတာ့ ဆရာႀကီးတ႐ိုးက ေငြေၾကး အနည္းငယ္ ေတြ႕လို႔ေတြ႕ျငား သူ႔အက်ႌ ေဘာင္းဘီအိပ္ေတြကို လိုက္စမ္းသတဲ့။ ဒါေပမယ့္ ေငြေၾကးရယ္လို႔ ခ်ဴတစ္ျပားမွ မေတြ႕တဲ့အခါ ၀မ္းနည္းတဲ့ ေလသံနဲ႔ သူေတာင္းစားကို ေျပာလိုက္တယ္။ ဒီမွာ မိတ္ေဆြ ခင္ဗ်ားအတြက္ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္မေကာင္းပါဘူး။ စိတ္

မရွိပါနဲ႔ေနာ္။ ကၽြန္ေတာ့္မွာ ေငြတစ္ျပားတစ္ခ်ပ္မွ ပါမလာ မိဘူးဗ်။ ဒီအခါမွာ သူေတာင္းစားက ၀မ္းသာအားရနဲ႔ ဟာ ဆရာႀကီး ၀မ္းသာလိုက္တာဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေပးကမ္းၾကတဲ့ အထဲမွာ ဆရာႀကီးရ႕ဲ စြန္႔ႀကဲမႈဟာ အမ်ားဆံုးပဲ။ ဒီေတာ့ ဆရာႀကီးတ႐ိုးက ေၾကာင္ သြားတာေပါ့။ ဟာ ငါလည္း တစ္ျပားတစ္ခ်ပ္မွ မေပးရပဲ ဘာေၾကာင့္ ငါဟာ အမ်ားဆံုး စြန္႔ႀကဲသူ ျဖစ္ရတာတုန္းလို႔ စဥ္းစားမိၿပီး အက်ိဳးအေၾကာင္း ေမးၾကည့္လိုက္ေတာ့ “ဆရာႀကီးက ကၽြန္ေတာ့္ကို မိတ္ေဆြလို႔ ေခၚလိုက္တာဟာ ကၽြန္ေတာ့္ ဘ၀မွာ အလိုခ်င္ဆံုးနဲ႔ အလိုအပ္ဆံုးေသာ အရာမို႔ အမ်ားဆံုး ရလိုက္သလို ခံစားမိလို႔ပါ”လို႔ ျပန္ေျပာ လိုက္တယ္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ အားလံုးဟာ ဘ၀သံသရာရဲ႕ ခရီးသြား အေဖာ္မြန္ေတြပါ။ ခရီးသြားအေဖာ္ အခ်င္းခ်င္း ႐ိုင္းပင္းကူညီဖို႔၊ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး နားလည္မႈရွိဖို႔၊ ခြင့္လႊတ္တတ္ဖို႔၊ သည္းခံတတ္ဖို႔၊ ေမတၱာထားတတ္ဖုိ႔ အင္မတန္မွ လိုအပ္လွပါတယ္။ ဘယ္ လူသားမွ မျပည့္စံုတဲ့အတြက္ အျပစ္နဲ႔လည္း မကင္းၾကတဲ့အတြက္ ဘူ-ဘူျခင္း တစ္ လုပ္ေနမယ့္ အစား အရွိကို အရွိအတိုင္း လက္ခံတတ္ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားျခင္းဟာ အေကာင္းဆံုး စြမ္းေဆာင္မႈ၊ ႀကိဳးစားမႈလို႔ ဆိုရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္လည္း အခုနက အျဖစ္အပ်က္ထဲက သူေတာင္းစားရဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ အေနနဲ႔ အျပစ္မဆုို ထုိုက္သလို၊ “မိတ္ေဆြလို႔” သူ႔ကို ကင္ပြန္းတပ္လိုက္ျခင္းဟာ သူ႔အတြက္ အမ်ားဆံုး ရလဒ္ႀကီးတစ္ခုလို႔ ခံစားလိုက္ရတဲ့ သူ႕ရဲ႕ခံစားခ်က္ကိုလည္းကၽြန္ေတာ္တို႔ နားလည္ သေဘာေပါက္ၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

“No man is an Island” ဘယ္လူသားမွ ကၽြန္းေလးမွာ တစ္ဦးထဲ မဟုတ္”ဆိုတဲ့ စကားပံုလိုပဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အားလံုးဟာ ေလာကႀကီးထဲမွာ တစ္ေယာက္ထဲေနၾကတာ မဟုတ္ၾကပါဘူး။ အေပါင္းနဲ႔ အသင္းနဲ႔။

သင့္ဘ၀ကို အဓိပၸါယ္ရွိရွိနဲ႔ အသက္ရွင္လိုပါတယ္ဆိုရင္ ခရစ္ေတာ္ သင့္ကို ဖိတ္ေခၚေနပါတယ္။ “၀န္ေလး၍ ပင္ပန္းေသာ သူအေပါင္းတို႔ ငါ့ထံသို႔လာၾကေလာ။ ငါသည္သင္တုိ႔၏ ၀န္ထုပ္ကို ေပါ့ပါးေစမည္”။ သင္ရဲ႕ ဒုကၡ၀န္ထုပ္ဟာ . . . . မိသားစုနဲ႔ သက္ဆိုင္သလား၊ စီးပြားေရးနဲ႔ သက္ဆိုင္သလား၊ ပညာေရးနဲ႔ သက္ဆိုင္သလား၊ က်န္းမာေရးနဲ႔ သက္ဆိုင္သလား။

ဘယ္လို ပံုစံမ်ိဳးနဲ႔သက္ဆိုင္ေသာ ၀န္ထုပ္ျဖစ္ပါေစ ကိုယ္ေတာ္ရွင္ဟာ သင့္ကိုခ်စ္တဲ့ စိတ္နဲ႔ကူညီေပးမွာ အမွန္ျဖစ္ပါတယ္။

တစ္ခါတုန္းက ကမၻာ့ကုလသမဂၢမွာ ကမၻာ့ကေလးမ်ားႏွစ္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ တံဆိပ္ေခါင္းထုတ္ဖို႔ ဖိတ္ေခၚဓါတ္ပံုၿပိဳင္ပြဲ တစ္ခု က်င္းပလိုက္တယ္။ အဲ့ဒီအခါမွာ ဓါတ္ပံု ဆရာတစ္ဦးဟာ ကေလးေတြနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ စိတ္၀င္စားစရာ ပံုေလးတစ္ပံု ရလိုရျငား ၿမိဳ႕ထဲကို ထြက္ခဲ့သတဲ့။ အဲ့ဒီအခါမွာ ၀၀တုတ္တုတ္ ကေလးေလးကို မႏိုင့္တႏိုင္နဲ႔ ပုခံုးေပၚ ခ်ီပိုးထားတဲ့ ခ်ာတိတ္တစ္ေယာက္ကို ေတြ႕ရသတဲ့။ဒီအခါမွာ ဓါတ္ပံုဆရာက အဲ့ဒီခ်ာတိတ္ကို ေမးလိုက္တယ္။ မင္းက မႏိုင့္တႏိုင္နဲ႔ ဒီကေလးကို ဘာလို႔ခ်ီ ထားရတာလည္း လို႔ေပါ့။

ဒီေတာ့ ခ်ာတိတ္က “ဒါကၽြန္ေတာ့္ ညီငယ္ေလ”တဲ့။ ဘယ္ေလာက္ ခ်စ္စရာေကာင္းလိုက္တဲ့ အေျဖလည္း...။ ဓါတ္ပံုဆရာက ခ်က္ခ်င္း မွတ္တမ္းတင္ ဓါတ္ပံု႐ိုက္ၿပီး ၿပိဳင္ပြဲ၀င္တဲ့အခါ အဲ့ဒီဓါတ္ပံုနဲ႔ ပထမ ရသြားသတဲ့။ အဲ့ဒီပံုနဲ႔ ထုတ္ထားတဲ့ တံဆိပ္ေခါင္းကို စာဖတ္သူတို႔ ေတြ႕ဖူးေကာင္းေတြ႕ဖူးၾကမွာပါ။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ အားလံုးဟာ ခရစ္ေတာ္ရဲ႕ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြပါ။ ခရစ္ေတာ္မွာ လူမ်ိဳး၊ ဘာသာခြဲျခားမႈ မရွိပါ။ သူ႕ ထံကိုသာ ယံုၾကည္မႈ႕ အျပည့္နဲ႔ ခ်ဥ္းကပ္လိုက္ပါ။ သူက “ဒါ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ညီငယ္၊ ႏွမငယ္ေလ”ဆိုတဲ့ ပံုစံမ်ိဳးနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ၀န္ထုပ္ကို ကူညီေပးမွာပါ။ ဒါေၾကာင့္ခရစ္ေတာ္ဟာ သင့္ဘ၀အတြက္ မရွိမျဖစ္တဲ့ သူတစ္ဦးလို႔ အႀကံျပဳရင္း သင့္ဘ၀မွာ ကံေကာင္းျခင္းမ်ားစြာနဲ႔ ႀကံဳေတြ႕ႏိုင္ပါေစ။ ေလးေသာ ၀န္ေတြ ခရစ္ေတာ္အားျဖင့္ ေပါ့ပါးၾကပါေစ . . .

Fr. George Khin Maung Htwe

Sunday, June 22, 2014

ဆုေတာင္းပတၳနာျပဳျခင္း

ေယဇူးဘုရားကိုယ္ေတာ္ကို အၿမဲတရားအား ထုတ္ေတာ္မူတာ၊ တစ္ညလံုး ၀တ္ျပဳေတာ္မူတာ၊ တရားေတာ္႐ႈပြားေတာ္မူတာကို ေတြ႕ျမင္ေနၾကရေသာ အခါ တပည့္ေတာ္ႀကီးမ်ားက “အရွင္ဘုရား၊ ဘုရား ဘယ္လိုရွိခိုးရတယ္ ဆိုတာ တပည့္ေတာ္တုိ႔ကိုလည္း သင္ေပးပါ ဘုရား”ဟု ေလွ်ာက္ထားခဲ့ၾကဖူးပါသည္။ အစာမစားရင္၊ ေရမေသာက္ရင္၊ အသက္မ႐ႈရင္ လူသည္ အသက္မရွင္ႏိုင္ပါ။ ဘုရား မရွိခိုးသည့္ ခရစ္ယာန္တစ္ဦးသည္ လူေသေကာင္ႏွင့္ မျခားပါ။ ခရစ္ယာန္ သက္ရွင္ဖို႔ ဘုရားရွိခိုးရပါသည္။ ဘုရား မရွိခုိးသူသည္ အသက္တစ္၀က္ပဲ ရွင္ပါသည္။ ဘုရားရွိခိုးျခင္းကို လွည္းဘီးတစ္ဘီးလိုမ်ိဳး စဥ္းစားၾကည့္ပါ။ ဘုရားရွိခိုးျခင္းႏွင့္ သ႑ာန္တူသည့္ လွည္းဘီးႀကီးက ဘုရား အထံေတာ္ဆီသို႔ တစ္လိမ့္ခ်င္း တစ္လိမ့္ခ်င္းလိမ့္ၿပီး ခ်ဥ္းကပ္ေနပါသည္။ ေဒါက္(စပုပ္)ေတြက ဘုရားရွိခိုးနည္းေတြႏွင့္ အလား သ႑ာန္တူပါသည္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ခံစားခ်က္ တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ ဘုရားရွိခိုးၾက၏။ မိမိ သေဘာက်သည့္ နည္းတစ္ခုခုႏွင့္ ဘုရားရွိခိုး၏။ ဆိုပါစို႔။ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ဖူးတာ၊ မစၦားနာတာ၊ စကၠရမင္တူး ခံယူတာ၊ က်မ္းစာ ဖတ္တာ၊ ဆုေတာင္းတာ၊ ႏိုဗီနာ လုပ္တာ၊ ပုတီးစိပ္တာ စသည္တို႔ျဖစ္ပါသည္။ စပုတ္တိုင္ေတြ၊ ေဒါက္ေတြဟာ အလယ္က ၀င္႐ိုးမွာ စုစည္းထားသလို ထိုဘုရား ၀တ္ျပဳပံု ၀တ္ျပဳနည္းေတြဟာလည္း ခရစ္ေတာ္ဘုရား အထံေတာ္မွာ စုစည္းၿပီး အဖ ခမည္းေတာ္ဘုရားအား တစ္ညီ တစ္ၫြတ္ ဦးတိုက္ကိုးကြယ္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။

ဘုရား၀တ္ျပဳျခင္း၊ ဆုေတာင္းပတၳနာျပဳျခင္း၊ ကိုးကြယ္ျခင္းဆိုသည္မွာ “ဘုရားျမတ္စြာရွင္ထံ စိတ္ႏွလံုးျဖင့္ ၀တ္ျပဳ ကိုးကြယ္ျခင္း”ဟု ရဟႏၲာသူေတာ္စင္မ်ားက သြန္သင္ေပးၾကပါသည္။

လူအမ်ားစုအတြက္ကေတာ့ ဘုရားရွိခိုးျခင္းဆိုတာကို ဆုေတာင္းေမတၱာဆိုတယ္ လို႔သာ နားလည္ထားၾက၏။ ထို႔ေၾကာင့္ စိတ္ပူစရာတစ္ခုခု ရွိလာရင္ ဆုေတာင္းသည္။ လိုခ်င္တာတစ္ခုခု ရွိလာရင္ ဆုေတာင္းမည္။ အဲ့သည္အခါ သူတို႔အတြက္ ဘုရားရွိခိုးတယ္ဆိုတာ လိုတာေတာင္းျခင္းလို႔သာ သိနားလည္ၾက၏။ ယံုၾကည္၍ ဆုေတာင္းတာ မွန္ေပေသာ္လည္း သည့္ထက္ မပိုပါ။ ဘုရားရွင္အား အာ႐ံုျပဳျခင္း၊ ကိုယ္ေတာ္အား ကိုးကြယ္ျခင္း၊ ရွိခိုးျခင္း၊ ကိုယ္ေတာ္ရွင္ႏွင့္ အတူ အသက္ရွင္ျခင္းဆိုသည့္ အေရးႀကီးေသာ အခ်က္မ်ား မပါ၀င္ေတာ့ပါ။ ထုိေသာအခါ ဘုရားဆိုသည္မွာ တည္ထား ကိုးကြယ္ရာ၊ အိမ္ဦးခန္းက ဘုရားစင္မွာ စံပါယ္ေတာ္မူရာ၊ ဘုရားေက်ာင္း ဗိမၼာန္ထဲမွာ ဖူးေမွ်ာ္ႏိုင္သည့္ သန္႔ရွင္းေသာ ပုဂၢိဳလ္ေတာ္ျမတ္ဆိုသည့္ သေဘာ ျဖစ္သြားေတာ့၏။

ဘုရားရွိခိုး ကိုးကြယ္ျခင္း(၃)မ်ိဳး ရွိပါသည္။

(က) ရြတ္ဖတ္သရဇၥ်ယ္ျခင္း (Vocal Prayer)

အသံျပဳ၍ ကိုးကြယ္ျခင္းမ်ိဳး ျဖစ္၏။ အလြတ္ဆိုျခင္း၊ သီကံုး ေရးစပ္ထားတာကို ရြတ္ဖတ္ျခင္း၊ ပတၳနာျပဳျခင္း၊ ေကာက္ကာ ငင္ကာ ရြတ္ဆို ဆုေတာင္းျခင္း၊ ဓမၼသီခ်င္း သီဆိုပူေဇာ္ျခင္း စသည္တို႔ျဖစ္၏။

(ခ) စဥ္းစား ေထာက္႐ႈဆင္ျခင္ျခင္း (Meditative Prayer)

ႏႈတ္က ဦးမေဆာင္ပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ အသံမျပဳပါ။ စိတ္က ဦးေဆာင္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ေတြးျခင္း၊ စဥ္းစားျခင္း၊ ေထာက္႐ႈျခင္း၊ ဆင္ျခင္ျခင္း၊ ႏိႈင္းယွဥ္ျခင္း၊ အတုယူျခင္း၊ ဆံုးျဖတ္ျခင္းမ်ားပါ၀င္၏။

(ဂ) အာ႐ံုျပဳျခင္း (Contemplation)

ႏႈတ္ကဦးမေဆာင္ပါ။ စိတ္ကလည္း ဦးမေဆာင္ပါ။ (The lips and mind both come to rest) ႏႈတ္လည္း ပိတ္၏။ စိတ္လည္း ပိတ္၏။ ဆိတ္ဆိတ္ၿငိမ္၏။ ကိုယ္စိတ္ႏွလံုး ခ်ဳပ္တည္း၏။ စူးစူးစိုက္စိုက္ ႐ႈပြား၏။ (မိမိစိတ္ႏွလံုးအတြင္း၌ အတူရွိေတာ္မူေသာ ဘုရားရွင္အား) ရည္စူးလ်က္ ၾကည္ညိဳသဒၶါႀကီးမားစြာျဖင့္ အတြင္း စိတ္ႏွလံုးမွ တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္စြာ စူးစူးစိုက္စိုက္ အာ႐ံုျပဳကိုးကြယ္ျခင္းျဖစ္၏။

ရြတ္ဖတ္သရဇၥ်ယ္ျခင္း (vocal prayer)ႏွင့္ ႏိႈင္းၾကည့္ၿပီး ေျပာရမည္ဆိုပါလွ်င္ အာ႐ံုျပဳျခင္း (contemplation) ဆိုသည္မွာ ရြတ္ဖတ္ေနသည့္ ဘုရားဆုေတာင္းက စာလံုးမ်ားမွာ အာ႐ံုျပဳျခင္း (စိတ္အသိကပ္ျခင္း) ဟု ေျပာရပါမည္။ ရြတ္ဖတ္ေနသည့္ ဆုေတာင္းေမတၱာ စာလံုးမ်ားသည္ အိပ္ရာထဖို႔ ေခါက္သည့္ တံုးေမာင္းေခါက္သကဲ့သို႔ ျဖစ္၏။

စဥ္းစားေထာက္႐ႈဆင္ျခင္ျခင္း (meditative Prayer)ႏွင့္ ၾကည့္မည္ဆိုပါလွ်င္ အာ႐ံုျပဳျခင္း (contemplation) ဆိုသည္မွာ ဘုရားအေၾကာင္း၊ တရားေတာ္အေၾကာင္းကို ေထာက္႐ႈ စဥ္းစားျခင္းထက္၊ စူးစူးစိုက္စိုက္ အာ႐ံုျပဳျခင္းသာျဖစ္၏။

ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ႏွင့္ ဥပမာျပရပါလွ်င္ ေထာက္႐ႈ စဥ္းစားဆင္ျခင္ျခင္း (Meditative Prayer) သည္ ပန္းခ်ီ ဆြဲတာႏွင့္ တူ၏။ မည္သည့္ပံု၊ မည္သည့္အေရာင္၊ ဘယ္ေနရာစသည္ျဖင့္ စဥ္းစားၿပီး ေရးဆြဲလိုက္၏။ အာ႐ံုျပဳျခင္း (contemplation) ဆိုရာတြင္ ဆြဲၿပီးသြားသည့္ ပန္းခ်ီကားခ်ပ္၏ အေရွ႕မွ တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ ထိုင္ၾကည့္ေနျခင္း ကဲ့သို႔ျဖစ္၏။ ပန္းခ်ီကားႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဘာတစ္ခုကိုမွ မစဥ္းစားဘဲ ပန္းခ်ီကားတစ္ခုလံုးကို စိတ္၀င္တစား အားရ ပါးရ ေငးေမာ ၾကည့္႐ႈေနျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

တစ္ခါ ဘုရား၀တ္ျပဳကိုးကြယ္ျခင္း (၃)မ်ိဳးကို စာသင္ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းႏွင့္ ယွဥ္ျပႏိုင္ပါသည္။ မူလတန္းသည္ ရြတ္ဖတ္ျခင္း၊ က်က္မွတ္ျခင္း၊ ရြတ္ဆိုျခင္း (vocal prayer)၊ အလယ္တန္းသည္ စဥ္းစားေတြးေခၚျခင္း၊ ေထာက္႐ႈျခင္း၊ သံုးသပ္အေျဖရွာျခင္း (Meditative Prayer) ၊ အထက္တန္းသည္ အာ႐ံုျပဳျခင္း (contemplation) ျဖစ္ပါသည္။ အထက္ေက်ာင္းတြင္ မူလေက်ာင္းႏွင့္ အလယ္တန္းေက်ာင္းမွာ ပညာရပ္မ်ားကို စြန္႔မပစ္ပါ။ သို႔ေသာ္ အထက္တန္းေက်ာင္း သင္ခန္းစာမ်ားကို တတ္ေျမာက္ႏိုင္ဖို႔ အေထာက္အကူျပဳ ပါသည္။

“အာ႐ံုျပဳျခင္း”ဆိုသည္မွာ အတြင္းကိစၥ ျဖစ္ပါသည္။ ကိုယ္စိတ္ႏွလံုး ခ်ဳပ္တည္း ရပါသည္။ စာလံုး စာေၾကာင္းမ်ား၊ စဥ္းစားဆင္ျခင္ျခင္းမ်ား၊ ေတြးဆျခင္းမ်ား (Words, Thoughts, Concepts) ထက္ (One seeks to enter a reality which is spiritual and true, enduring, Overpowering: God Himself.) အႏွစ္အသားျဖစ္သည့္ အစဥ္ၿမဲသည့္၊ သာလြန္ ထူးျမတ္သည့္ တရားေတာ္သို႔ အာ႐ံုစြဲကပ္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

“လူသည္ အရွင္ျမတ္အား ေလးျမတ္စြာ ခ်စ္ႏိုင္စြမ္းပါသည္။ သို႔ေသာ္ မစဥ္းစား မေတြးဆႏိုင္စြမ္းပါ။

ခ်စ္ေလး ျမတ္ႏိုးျခင္းျဖင့္ ကိုယ္ေတာ္အား မီႏိုင္ပါသည္။ တို႔ထိ ဆုပ္ကိုင္ ဖူးေျမာ္ႏိုင္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ စဥ္းစားေတြးဆျခင္းျဖင့္ ဘယ္ေတာ့မွ မျဖစ္ ႏိုင္ပါ။” (He may well be loved, but not thought. By love may He be gotten and holden; but by thought never. Rf: The Cloud of Unknowing,a medieval, contemplative treatise (about 1350), Penguin Classics,1961,Ch.6)

အာ႐ံုျပဳျခင္းမ်ားမွာ ေတာရ ရေသ့မ်ား၊ ဘုန္းႀကီး၊ ရဟန္း၊ သီလရွင္မ်ားအတြက္ပဲ မဟုတ္ပါ။ လူတိုင္းအတြက္ ျဖစ္ပါသည္။ ဒုတိယဗာတီကန္ အစည္းအေ၀း စတင္ခဲ့သည့္ ၁၉၆၀ႏွစ္ အလြန္တြင္ သာသနာ့ အဆံုးအမ သ၀ဏ္လႊာမ်ားမွာႏွင့္ ၀ိနည္းက်မ္းမ်ားမွာပါ သီလ ေဆာက္တည္ဖို႔ တရားအားထုတ္ဖို႔ ဆိုပါလွ်င္ “အာ႐ံုျပဳျခင္း Contemplation” လိုအပ္ေၾကာင္း သင္ၾကားပါသည္။

မာကု(ဒႆန)

Friday, June 20, 2014

တစ္မ်ိဳးတည္းပါ

ဖန္ဆင္း႐ွင္ဘုရား

သူဖန္ဆင္းထား၊

လူတစ္မ်ိဳးတည္း မဟုတ္လား....

ယေန႔ ဒီကမၻာ၊ ဆင္းရဲခ်မ္းသာ

အျဖဴ အနီ အျပာ အ၀ါ

ဇာတ္နိမ့္ ဇာတ္ျမင့္၊ မွတ္မႏိုင္ေအာင္

သူျမင့္ ငါျမတ္၊ သူၿပိဳင္ ငါၿပိဳင္

သူခြဲ ငါခြဲ၊ ၿပိဳင္ဆိုင္ေနရာလြဲ....

လူလူခ်င္းခြဲ၊ အျမင္ဘယ္လိုကြဲ

ေသၿပီးေနာက္ေန႔၊ စစ္ေၾကာျခင္း အဲ့ဒီေန႔

ခြဲျခားျခင္းေန႔ မ႐ွိတဲ့ေန႔

သင္

ဘယ္လိုခြဲျခားၿပီး ဆံုးျဖတ္ခံယူမွာလဲ....

ေလေျပ