က်မ္းစကားမ်ားႏွင့္ အားယူျခင္း (၂)

“ ငါသည္ မြတ္သိပ္ေသာအခါ၊ သင္တိုို႔ု႔သည္ ေကၽြးၾက၏။ ””(႐ွင္မသဲ ၂၅း၃၅)

တစ္ခါက အသက္အရြယ္ႀကီးရင္႔ၿပီ ျဖစ္ေသာ ကက္သလစ္ဘုန္းေတာ္ႀကီး တစ္ပါးသည္ ဘုရားသခင္ကို ျမင္ေတြ႔လို၍ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဆုေတာင္းခဲ႔သည္။ တစ္ေန႔၌ သူ႕ လိုအင္ျပည့္ ခဲ႔သည္။

ကက္သလစ္ ဘုရားေက်ာင္း၀င္းသို႔ ေန႔စဥ္ လာေရာက္ စု႐ံုးေလ႔႐ိွသည့္ ဆင္းရဲသားမ်ားကို ဘုန္းေတာ္ႀကီးက ေန႔စဥ္ အစားအစာ ေ၀ငွေလ့ရွိ၏။ သူက အစားအစာမ်ား ထြက္မေပးသည့္ အခါ၊ ဆင္းရဲသားမ်ားက ထိုေနရာမွ ထြက္ခြာ သြားတတ္သည္။ ထိုေန႔၌ သူတို႔သည္ ဘုရားေက်ာင္းမွာ မည္သည့္ အစားအစာမွ ေပးစရာ မရွိဟု ယူဆလိုက္ၾကသည္။

ဘုန္းေတာ္ႀကီးသည္ ဆင္းရဲသားမ်ားအား အစားအစာ ေပးေသာ အလုပ္ႏွင့္ ဘုရားသခင္အား ျမင္ေတြ႕လိုေသာ ဆႏၵ ႏွစ္ခုၾကား၌ ဗ်ာမ်ားေနသည္။ ေနာက္ဆံုး၌ ဘုန္းေတာ္ႀကီးသည္ ႏွလံုး နာက်င္စြာႏွင့္ပင္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်လိုက္၏။ ဆင္းရဲသားမ်ားကို အစားအစာေပးရန္ ျဖစ္သည္။ တစ္နာရီခန္႔ အၾကာတြင္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးသည္ သူေနထိုင္ရာ အခန္းသို႔ ျပန္ေရာက္ေတာ႔၏။ ဘုရားသခင္ကုိ သူျမင္ေနၿပီ ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္က သူ႔ကို ေစာင္႔ဆိုင္းေနသည္ကို ေတြ႕ရ၏။ ဘုရားသခင္က သူ႕ကို ၿပံဳး၍ ေျပာသည္။

“ငါ့သား ....သင္သာ ဆင္းရဲသားမ်ားကုိ အစားအစာ သြားမေကၽြးဘူးဆိုရင္ ငါလဲ သင့္ကုိ ေစာင္႔ေနမွာ မဟုတ္ဘူး”။

အထက္ပါ ျဖစ္ရပ္ကို ကၽြႏု္ပ္တို႔သည္ ဘ၀၌ လက္ေတြ႕ မည္သို႔ က်င့္သံုးရမည္နည္း။
ဘုရားသခင္ကို ရွာေတြ႕လို သူမ်ား ရွာၾကပါေစ။ ဘုရားေက်ာင္းသို႔ မသြားမီ အက်ဥ္းေထာင္သို႔ ေရွးဦးစြာ သြားေရာက္ ၾကည့္႐ႈအားေပးရမည္။ ဘုရားေက်ာင္းသို႔ မသြားမီ ေဆး႐ံုသို႔ ေ႐ွးဦးစြာ သြားေရာက္ ႏွစ္သိမ္႔အားေပး ရမည္။ ဧ၀ံဂလိ က်မ္းစာေတာ္ျမတ္ကို မဖတ္မီ ဆာေလာင္ မြတ္သိပ္ေနသူမ်ားကို ေ႐ွးဦးစြာ အစားအစာ ေကၽြးရမည္။

ခရစ္ဂ်ိဳးဇက္ (ကန္ေတာ္ေျမ)
REF:MARK LINK,S.J